نام فایل : اقليم و معماري 36 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 37

حجم : 26 مگابایت

آفتاب اشعه‌اي الكترومغناطيسي است كه از خورشيد ساطع مي‌شود. اين اشعه داراي طول موجهاي مختلفي بين 28/0 تا 3 ميكرون مي‌باشد. طيف نور خورشيد بطور وسيعي به سه قسمت ماوراءبنفش، قابل رويت و مادون قرمز تقسيم شده است. طول موج قسمت ماوراء بنفش 28/0 تا 4/0 ميكرون، قسمت قابل رويت 4/0 تا 7/0 ميكرون و طول موج اشعه مادون قرمز بلندتر از 76/0 ميكرون مي‌باشد.
وقتي اشعه خورشيد وارد آتمسفر مي‌شود از شدت آن كاسته شده و طيفهاي آن به نسبت طول موجي كه دارند در آتمسفر جذب، منعكس يا پراكنده مي‌گردند. بيشتر اشعه ماوراءبنفش و تمام اشعه‌هائي كه داراي طول موجي كمتر از 28/0 ميكرون هستند بوسيله اوزون و قسمت قابل ملاحظه‌اي از اشعه مادون قرمز بوسيله بخار آب و اكسيد كربن جذب مي‌گردند.
ذرات موجود در هوا باعث انعكاس نور خورشيد مي‌شوند، ولي چون اين انعكاس تغييري در نور نمي‌دهد نور خورشيد همچنان سفيد به زمين مي‌رسد. وقتي آفتاب به مولكولها و ذراتي كه اندازه آنها مساوي يا كوچكتر از طول موج اشعه هستند مي‌تابد، منعكس شده و به اطراف پراكنده مي‌شود. اين اشعه پراكنده شده باعث بوجود آمدن روشنائي در نقاطي كه تابش مستقيم آفتاب وجود ندارد، مي‌گردد.
وقتي ذرات و ملكولهاي موجود در هوا اشعه‌هاي با طول موج كوتاهتر را كه مربوط به نور آبي و بنفش هستند به اطراف پراكنده نمايند آسمان آبي بنظر مي‌رسد. ااما وقتي در آتمسفر ذرات بزرگتري از گرد و غبار وجود داشته باشد، بيشتر اشعه‌هائي با طول موج بلندتر كه مربوط به نورهاي زرد و قرمز هستند در هوا پراكنده شده و در نتيجه آسمان رنگ سفيدتري بخود مي‌گيرد.
مقدار انرژي خورشيدي كه در طول سال به هر نقطه از سطح زمين مي‌رسد به شدت و دوام تابش آفتاب در آن نقطه بستگي دارد و ميزان گرما و سرماي سطح زمين عامل اصلي تعيين‌كننده درجه حرارت هواي بالاي آنست.
هوا عبور دهنده كليه طيف‌هاي نور خورشيد بوده و در اثر دريافت اشعه خورشيد دماي آن بطور مستقيم افزوده نمي‌گردد. اما لايه‌هاي هوا بوسيله تماس با سطح زمين كه در اثر دريافت اشعه خورشيد گرم شده‌اند گرم مي‌شوند، و سپس لايه‌هاي گرم شده هوا، گرماي خود را بوسيله جابجائي به لايه‌هاي ديگر منتقل مي‌نمايند. جريان هوا و باد نيز باعث تماس بيشتر توده‌هاي عظيم هوا با سطح زمين شده و بدين طريق باعث گرمي هوا مي‌شوند. در شب و زمستان كه سطح زمين سردتر از هواي بالاي آنست عكس اين عمل صورت مي‌گيرد و هوا در اثر تماس با سطح زمين گرماي خود را از دست داده و سرد مي‌شود. بنابراين ميزان تغييرات روزانه و سالانه درجه حرارت هوا به تغييرات درجه و حرارت سطح مورد تماس آن بستگي دارد.
ارتفاع از سطح دريا نيز تعيين‌كننده درجه حرارت هوا مي‌باشد و در يك عرض جغرافيائي مشخص مناطقي كه در ارتفاع بيشتري قرار دارند سردتر از مناطق پائين‌تر هستند.
1- رطوبت مطلق
(Absolote Humidity)
رطوبت مطلق بيان‌كننده وزن بخار آب موجود در هر متر مكعب از هوا بوده و واحد آن گرم در مترمكعب است.
2- رطوبت مخصوص
(Specific Humidity)
رطوبت مخصوص عبارتست از وزن بخار آب موجود در هر كيلوگرم از هوا و بشكل گرم در كيلوگرم نشان داده مي‌شود.
3- فشار بخار
(Vapour Pressure)
فشار بخار عبارتست از فشاري كه در اثر بخار آب در هوا بوجود مي‌آيد و برحسب ميليمتر جيوه اندازه‌گيري مي‌شود.
4- رطوبت نسبي
(Relative Humidity)
رطوبت نسبي عبارتست از نسبت وزن بخار آب موجود در يك حجم مشخص از هوا در يك درجه حرارت به حداكثر مقدار بخار آبي كه آن حجم از هوا در همان درجه حرارت مي‌تواند در خود نگه دارد.
بر روي هر نيمكره زمين كمربندها و نقاط مختلفي با فشارهاي جوي متفاوت (كم و زياد) هستند كه بعضي از آنها در تمام طول سال و بعضي ديگر فقط در مدتي از سال وجود دارند. در مناطق نيمه استوائي هر نيمكره يعني بين عرضهاي جغرافيائي 20 تا
يك كمربند با فشار زياد وجود دارد.
بطور كلي در هر نيمكره زمين سه سيستم كلي باد وجود دارد: بادهاي تجارتي، بادهاي غربي و قطبي، و بادهاي موسمي. علاوه بر اين سه سيستم بادهاي ديگري از قبيل بادهاي محلي كه در مناطق كوهستاني و دره‌ها جريان دارند و نسيم شب و روز كه در سواحل دريا مي‌وزد نيز وجود دارند.
بادهاي تجارتي
مركزيت اين بادها در مناطق نيمه استوائي دو نيمكره كه داراي فشار هواي زياد هستند مي‌باشد. اين دو مركز در منطقه استوا بهم نزديك شده و در آنجا كمربند فشار كم را تشكيل مي‌دهند در روي اقيانوسها جهت حركت اين دو جريان هوا در نيمكره شمالي بطرف جنوب غربي و در نيمكره جنوبي بطرف شمال غربي است. جهت حركت اين دو باد معمولاً ثابت بوده و دما و رطوبت آنها بستگي به مناطقي كه از روي آن عبور مي‌كنند دارد.
بادهاي غربي
...