نام فایل : پيوستن به سازمان تجارت جهاني

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 1

حجم : 2 مگابایت

پيوستن به سازمان تجارت جهاني :فرصت يا تهديد؟
عبدالله نوذري
در سالهاي اخير علي رغم وجود موانع سياسي براي پيوستن ايران به سازمان تجارت جهاني، بسياري از توليدكنندگان داخلي در شرايطــــي سخت به كسب و كار خود پرداخته اند. حال كه به طور رسمي تقاضاي پيوستن ايران، موردپذيرش قرار گرفته است، هرچند تا عقد قرارداد و عضويت رسمي راه درازي در پيش است ولي عواقب اين عضويت قابل تأمل است. با گسترش پيمانهاي منطقه اي و بين المللي و پيوستن عملي كشور به آنها و امضاي تفاهم نامه هاي تجاري اثرات كاركردن در فضاي باز اقتصـــــادي را جدي تر نشان مي دهد.
اين پيمانها با سرعتي فزاينده يكي پس از ديگري از راه مي رسد و بنگاههاي ما را در معرض تهــــديدها و فرصتهاي جدي قرار مي دهند. گرچه، اين روند طوري است كه تهديدها زودتر خود را نشان خواهد داد ولي از هر تهديدي كه بشود بنگاه را ايمن كرد به اين معني است كه فرصتي براي رشد آفريده ايم. نبايد فراموش كرد كه اگر اين فرصتها مورداستفاده قرار نگيرند تبديل به تهديد خواهند شد.
آنچه تاكنون در كشور اتفاق افتاده در سايه تشويقهاي مادي و غيرمادي دولت رخ داده و صادرات نسبت به گذشته رونق نسبي يافته است. اما دو مسئله توجه منتقدان را به خود جلب كرده است: اول فروش در خارج كشور به قيمت پايين تر از بازار داخلي و دوم صادرات موجي است. اكثر كالاهاي ايراني در هر بازار فقط يك بار قابليت فروش دارد و بار بعدي بايد سراغ بازار ديگري رفت يا به عبارت ديگر، بنگاهها كمتر توفيق آن را يافته اند كه بازاري را از آن خود كنند يا حداقل سهمي از بازاري را به دست آورده و به مرور آن را توسعه دهند. صادرات امري پسنديده و اجتناب ناپذير است ولي اين نوع صادركردن خطرناكتر از صادرنكردن است.
براي استفاده از فرصتهاي حاصل از پيوستن به سازمان تجارت جهاني رعايت دو موضوع الزامي است: اول صيانت از بازار داخلي، دوم حضور مطمئن در بازار خارجي است كه پيش نياز هر دو، قبل از هر چيز ديگر كيفيت و قيمت كالاست. چطور ممكن است كسي در خانه خود نتواند در برابر رقيب مقاومت كند ولي بيرون از خانه موفق به اين كار گردد؟
تاكنون فرصتهاي قابل توجهي را از دست داده ايم و بدتر از همه اينكه كالاهاي داخلي را با مارك خــارجي به فروش مي رسانيم كه ادامه اين روند منافع ملي را تضمين نمي كند.
هريسون ودزورث(
HORRISON VADSWORTH
) در كتاب روشهاي مدرن براي كنترل كيفي و بهبود از انتشارات جان ويلي چاپ سال 2002 مـــــي گويد: كنترل كيفي به عنوان يك استراتژي مي تواند كيفيت، قيمت، ارسال و فروش را بهتر كرده و به سمت توفيق اقتصادي هدايت كند و استفان كاوي آن را ابزاري براي توسعه ملتها مي داند.
پس خريدار داخلي هم، مشتري است و نياز اوليه او كيفيت و قيمت است. گرچه در ديدگاه صاحب نظران امروزي كيفيت از اصل رقابتي متمايزكننده فراتر رفته و به شرط اصلي كالا تبديل شده است. حداقل به عنوان يك اصل رقابتي در بنگاههاي داخلي صداي مشتريان شنيده شود تا مترصد پيوستن به توليدكنندگان خارجي نباشند. علاوه بر آن، حضور در بازار خارجي و تثبيت موقعيتي هرچند ناچيز در بازارهاي هدف، كه آگاهانه انتخاب شده باشند ضامن بقاي بنگاه در بازار داخلي است. بدين ترتيب داشتن سهم قوي و مطمئن داخلي همراه با حضور نسبتاً ايمن (نه گذرا) در بازار خارجي لازم و ملزوم يكديگرند و مي توانند امكان استفاده از فرصتهاي ناشي از عضويت در سازمان تجارت جهاني از يك طرف و مقاومت در برابر تهديدات آن از طرف ديگر را به ارمغان آورد.