نام فایل : معماري عمارت تاريخي قوام الدوله

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 13

حجم : 4 مگابایت

شناخت بنا
1)موقعيت طبيعي:
بناي مورد نظر در محدوده جغرافيايي بدرزوي طول جغرافيايي 51 درجه شرقي و عرض جغرافيايي 25 درجه شمالي قرار گرفته و داراي آب و هواي معتدل كوهپايه بوده و ارتفاع أن 1280 متر از سطح دريا بر روي خط زلزله خيز قرار دارد.
2)موقعيت فعلي:
عمارت تاريخي قوام الدوله در يكي از محلات پنج گانه حصار صفوي شهر تهران در داخل كوچه اي به نام ميرزا محمود وزير و در مركز تاريخي شهر تهران قرار دارد. بنايي مذكور در محله سرچشمه و كوچه ميرزا محمود وزير به امتداد و خيابان اميركبير به طرف غرب برخورد مي كنند.
3)تاريخچه بنا:
منزل قوام الدوله كه سال 1253 هجري قمري بنها شده متعلق به ميرزا محمدخان قوام الدوله پدربزرگ قوام السلطنه و وثوق الدوله و معتمدالسلطنه بوده و پس از فوت محمدخان سهمكوچكترين پسر يعني معتمد السلطنه ساختماني بين كوچه ميرزا محمود وزير و سرچشمه (محل فعلي حسينه بني فاطمه) شد.
سهم قوام السلطنه برادر بزرگتر موزه آبگينه فعلي و مزارع چاي در شمال شد و وثوق‌الدوله سليمانيه شرق تهران (افسريه فعلي) را تملك در آورد.
همسر ميرزا محمد قوام الدوله سهمش را از 8-1 مايملك اينان كه همان خانه فعلي قوام و حول و حوش آن و همچنين مزرعه مقصودآباد (بهشت زهرا) شد.
منزل فعلي وثوق بعد از اينكه وراث سهمشان را از پلاك اصلي مانده آن براي عظيم‌الدوله قوامي آشتياني و معتضدالملك وثوق اختصاص يافت و وثوقي، قسمت خودشان را كه سالن گچبري سفيد و سالن گچبري طلايي واقع در كوچه محدث بود به اشخاص خصوصي فروخته و آنچه كه در دست ميراث فرهنگي باقي است به كوشش خانم قوامي آشتياني دختر عظيم الدوله و دست خانوادگي ايشان كه از نزديكان وزير فرهنگ و هنر در سالهاي گذشته بوده به مالكيت وزارت فرهنگ و هنر در آمد عمارت موجود بازمانده مجموعه وسيع است اين مجموعه در گذشت چندين عمارت را شامل مي شد كه خانواده هاي منتسب به صاحبخانه در آن زندگي مي كردند علاوه بر آن درشكه خانه اي در قسمت شمالي خانه فعلي بوده كه اخيراً تبديل به پارك كوچكي شده است.
حمامي نيز در گوشه شمال شرقي بنا موسوم به حمام قوام و همچنين عماري به نام حسينيه از جمله ديگر متعلقات اين مجموعه بوده اند كه امروز به صورت اجزاي منفك از هم در آمده و غالباً از هيئت اوليه تغيير شكل يافته اند.
4)مشخصات بنا:
ساختمان تاريخي قوام الدوله در حال حاضر از عمارتي سه طبقه شكل گرفته كه دو حياط وسيع در شمال و جنوب آن را در ميان گرفته اند اين عمارت شامل يك زيرزمين است.
در طبقه فوقاني دو تالالر متصل به هم و در ميان قرار دارند و دو راهرو در طرفين تالارها و اطاقهاي اين دو راهرو در دو طبقه تالارها را در برگرفته اند.
تالارها داراي سقف هاي رفيع هستند و ارتفاع آن هم اندازه ساختمانهاي دو طبقه طرفين طراحي گرديده است.
اطاقهاي طرفين كوچكتر و جاي استراحت و خلوت ولي تالارها وسيع و با شكوهند.
تالار جنوبي از كف تا سقف از نقاشي رنگ و روغن پوشيده شده در اين تالار نقش هاي آميزه اي از روشهاي ايراني و فرهنگي هستند و هيچ سطحي از چشم هنرمند آن دور نمانده و تمام سطوح اطاق پركار و خوش نقشند.
در شمال تالار نقاشي و در سوي ديگر آن تالار آينه قرار دارد. تالارهاي مستطيل شكل كه به واسط يك ارسي زير نقش هفت كنده به حياط شمالي مربوط مي شود در صورت بالا رفتن بازشوها به ايوان تبديل خواهد شد.
در جنوب تالار هم يك ارسي سه لنگه ارتباط تالار آينه را به تالار فوقاني برقرار مي‌نمايد تا در صورت نياز چشم انداز در چشم انداز و نقش در نقش تركيب گردد.
در طرفين شاه نشين تالار نقاشي و بادگير استقرار يافته اند و با باز كردن درها مي توان به هر دو تالار امكان تنفس در هوايي تازه را برقرار كرد. اين بادگيرها از داخل كوچه جشم انداز زيبايي را به خانه تاريخي قوام الدوله بخشيده اند.
...