نام فایل : حمام های سنتی اسلام 32 اسلاید

فرمت : .ppt

تعداد صفحه/اسلاید : 32

حجم : 20596 کیلوبایت

تهیه کنندگان
مهدي قاسمي
پريسا شير علي خان
استاد راهنما:جناب اقاي مهندس جغتايي


شست‌وشوي بدن و حمام كردن براي ايراني‌ها علاوه بر پاكيزه كردن تن و دفع چرك، يك آيين مذهبي هم بوده. در تمام اديان پيش از اسلام- از مهرپرستان گرفته تا زرتشتي‌ها-غسل كردن يكي از شرط‌هاي شركت در مراسم بوده، اين است كه نه تنها در يك جايي مثل كاخ شاهي تخت جمشيد نشانه‌هايي از حمام پيدا مي‌كنند بلكه باستان‌شناس‌ها، بعد از كلي جست‌وجو به اين نتيجه رسيدند كه ساخت حمام‌هاي عمومي از عهد هخامنشي در همه شهرهاي ايران رايج بوده است.
 غسل كردن چه به صورت واجب و چه به صورت مستحب، به مناسبت‌هاي مختلف به مسلمان‌ها سفارش شده، به همين خاطر بعد از اسلام، شاهان ايراني و البته آدم‌هاي خير، شهرهاي ايراني را پر كردند از حمام‌هاي عمومي تا جايي كه در شهري مثل اصفهان فقط در عهد صفوي 272 حمام عمومي ساخته شد
يك فضاي گنبدي شكل نيمه تاريك پر از بخار به علاوه داستاني كه توي آن، اولين حمام را جن‌ها براي حضرت سليمان مي‌سازند، زهره خيلي‌ها را آب مي‌كرد و خيلي‌ها بودند كه از ترس اجنه پا به حمام نمي‌گذاشتند. نمونه‌اش همين مظفرالدين‌شاه، پنجمين شاه قدرت قاجار خودمان كه هر وقت هوس حمام رفتن و آب تني به سرش مي‌زد، امير بهادر وزير جنگش را به حمام مي‌فرستاد تا آنجا را از وجود اجنه پاك كند




تاریخچه حمام در ایران
آداب و سنن در حمام های قدیم
سابقاً در همه جای ایران حمام عمومی وجود داشت و اهالی محل اقلاً هفته‌ای یک بار به منظور نظافت به حمام می‌رفتند . با این تفاوت که مردان قبل از طلوع آفتاب تا ساعت هشت صبح حمام می‌گرفتند و از آن ساعت تا ظهر و حتی چند ساعت بعد از ظهر حمام در اختیار زنان بود . امروز هم حمام عمومی در غالب نقاط ایران وجود دارد ، منتها فرقش با حمام‌های قدیم این است که در حمام‌های قدیم از خزینه استفاده می‌شد ، ولی در حمام‌های عمومی جدید دوش‌های متعدد جای خزینه را که به هیچ وجه منطبق با اصول بهداشتی نبود گرفته است
در حمام‌های عمومی خزینه‌دار که امروزه در ایران کمتر وجود دارد سنن و آدابی را از قدیم رعایت می‌کردند که بعضاً جنبه ضرب‌المثل پیدا کرده است
یکی از آن آداب این بود که هر کس وارد خزینه حمام می‌شد به افرادی که شست و شو می‌کردند سلام می‌کرد و ضمناً در همان پله اول خزینه دو دست را زیر آب کرده ، کمی از آب خزینه بر‌می‌داشت و به یکایک افراد حاضر از آن آب حمام تعارف می‌کرد ، برای تازه وارد مهم و مطرح نبود که افراد داخل خزینه از آشنایان هستند یا بیگانه ، به همه از آب مفت و مجانی تعارف می‌کرد و مخصوصاً نسبت به افراد بیگانه بیشتر اظهار علاقه و محبت می‌کرد زیرا آشنا در هر حال آشناست و دوست و آشنا احتیاج به تعارف ندارند
سنت دیگر این بود که هر کس وارد حمام می‌شد ، برای اظهار ادب و تواضع نسبت به افراد بزرگتر که در صحن حمام نشسته ، مشغول کیسه‌کشی و صابون‌زدن بودند ، یک سطل یا طاس بزرگ آب گرم از خزینه حمام بر‌می‌داشت و بر سر آن بزرگتر می‌ریخت ؛ البته این عمل به تعداد افراد بزرگ و قابل احترام که در صحن حمام نشسته بودند تکرار می‌شد و تازه وارد وظیفه خود می‌دانست که بر سر یکایک آنان با رعایت تقدم و تأخر آب گرم بریزد . بسا اتفاق می‌افتاد که یک یا چند نفر از آن اشخاص مورد احترام در حال کیسه کشیدن و یا صابون زدن بودند و احتیاجی نبود که آب گرم به سر و بدن آنها ریخته شود ، با این حال این عوامل مانع از ادای احترام نمی‌شد و کوچکترها به محض ورود به صحن حمام خود را موظف می‌دانستند که یک طاس آب گرم بر سر و بدن آنها بریزند و بدین‌وسیله عرض خلوص و ادب کنند


از آداب دیگر در حمام‌های عمومی خزینه‌دار قدیم این بود که اگر تازه وارد ، کسی از آشنایان و بستگان نزدیک و بزرگتر از خود را در صحن حمام می‌دید ، فوراً به خدمتش می‌رفت و به منظور اظهار ادب و احترام او را مشت و مال می‌داد یا اینکه لیف صابون را به زور و اصرار از دستش می‌گرفت و پشتش را لیف می‌زد
....