نام فایل : درامد دولت

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 9

حجم : 5 مگابایت

درآمد نفت
در يک صد ساله گذشته ، درامد دولت از نفت سه بار در فاصله نسبتا کوتاهی افزايش چشم گيری داشته است .
نخستين بار اين پديده در سالهای 1313-1314 شمسی در دوران رضا

شاه ظاهر گرديد . در سالهای 1351-53 ايران برای دومين بار شاهد چنين پديده ائی گشت و اکنون سومين باری است که جامعه ما
چنين رخدادی را از سر می گذراند . در حاليکه حوادثی که پس از چنين رخدادی در دوران های مختلف در ايران پديد امدند ، دارای ويژگی های زمانه خود

بودند ، ليکن شباهتهائی را نيز ميان انان ميتوان سراغ گرفت .
افزايش تصاعدی درامد دولت غالبا تاتيرات متفاوت و گاه منضادی را بر جای می گذارد ازجمله :
1-     تعميق شکافهای طبقاتی
2-     گسترش دامنه فساد اقتصادی
3-     افزايش نرخ تورم که طبقات محروم و بويژه مزد بگيران را به شدت تحت فشار شکننده ائی قرار میدهد.
با اين همه در ايران اترات افزايش درامد نفت به موضوعات ياد شده محدود نگرديده بلکه موجب تغيرات اساسی در پاراديم های فکری در جامعه و سياست های حاکمان نيز بوده است . اين تغيرات در دو موضوع خود را جلوه گر ساخته است :
الف : تغير پاردايم ذهنی از " جامعه فقير و مردم فقير" به " جامعه غنی و مردم فقير"
ب : پيدايش پديده ائی که ميتوان انرا ناسيوناليسم عاميانه – نفتی يا ناسيوناليسم دولتی نام نهاد .
اقزايش تصاعدی درامد دولت در سالهای 1313 – 1314 فضای مساعدی را برای شکل گيری ناسيوتاليسم عاميانه رضا شاهی پديد اورد. در اين راستا ميتوان از تغير در سياست خارجی دولت رضا شاه و سمت گيری با ا لمان هيتلری ، تشديد تبعيضات قومی ، گسترش سياست های ديکتاتور منشانه و افزايش فساد اقتصادی نام برد .
امار دقيقی از ميزان نارضايتی مردم از دولت رضاشاهی و حرکت های اعتراضی در سالهای 1315- 1320 در دست نيست . ليکن انقدر هست که می توان گفت که وقتی رضا شاه مجبور به ترک ايران گشت ، اشکی برای او ريخته نشد . حتی ارتش شاهنشاهی نيز فشنگی در دفاع از او هدر نکرد . مقالات و مطالب نشريات سالهای 1320 تا 1324 از نوعی انزجار جامعه از دولت رضا شاه پيش از ترک ايران سخن می گويد. انزجاری که وليعهد ان دوران را مجبور به عذر خواهی از مردم نسبت به کارهای پدرش نمود .
نتيجه انکه شش سال بعد از افزایش در امد نفت رضا شاه با ورود متفقين مجبور به ترک مملکت گرديد و جامعه ما نخستين تجربه ناسيوناليسم دولتی – نفتی را پشت سر نهاد.
در سالهای (1351- 1353) با افزايش تصاعدی درامد دولت ، ناسيوناليسم دولتی – نفتی به شکل ديگری در جامعه ظهور کرد. کوروش از خواب بيدار گرديد و ارواح سربازانش در جشن های 2500 ساله به رژه پرداختند . شاه از امپرياليسم سرخ و سياه سخن گفت و پهلويسم رضا شاهی به اريامهريسم ارتقا يافت ، سلطنت نقش ژاندارمی منطقه را طلب کرد و ارتش را به عمان روانه ساخت . زهر حزب رستاخيز به خون جامعه استبداد زده تزريق گرديد و فساد اقتصادی
چون سرطانی کالبد نظام سياسی را به تباهی کشاند. پيرامون تاثيرات افرايش درامد نفت بر اقتصاد ايران مقالات فراوانی نوشته شده است . غالب نويسندگان به مهاجرت پرشتاب روستائيان به شهرهها و پيدايش حلبی ابادها اشاره کرده و انان را از عوامل مهمی در شکل گيری انقلاب بهمن به حساب اورده اند. با اين همه، شگفتی اين بود که انقلاب بهمن را کسی نمیتوانست انقلاب روستائی به حساب اورد . انقلابی بود که شهرههای بزرگ به مراکز اصلی ان تبديل گرديده و اقشار گوناگون شهری ، اقشار مرفه و نيمه مرفه و حتی اکثريت روشنفکران ايران در صفوف همراهان ان جای گرفتند.
...