نام فایل : چاپ سیلک1

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 12

حجم : 6 مگابایت

چاپ
چاپ سیلک
چاپ در لغت به‌معناي نقش، اثر، مُهر، و نشان آمده و در متون مختلف كلمات طبع، باسمه، و تافت به‌عنوان مترادف آن به‌كار رفته است. در اصطلاح، به عمل، فن، و صنعت تكثير صورت نقوش دوبعدي (حروف، ارقام، خطوط، تصاوير، و جز آن) به‌وسيله انداختن اثر اين نقوش بر كاغذ، پارچه، يا مواد ديگر، به‌ويژه چاپ مواد خواندني، با تصوير يا بدون تصوير بر روي كاغذ گفته مي‌شود. در تعريفي ديگر، چاپ مجموع عملياتي است كه متن خام را به اثر درخور انتشار مانند كتاب، مجله، روزنامه، و جز آن تبديل كند. چاپخانه نيز در لغت به‌معناي محل و مكان چاپ كردن و در متون مختلف كلمات مطبعه، دارالطباعه، و باسمه‌خانه به‌عنوان مترادف آن به‌كار رفته است. چاپخانه مؤسسه يا كارگاهي است كه از عهده انجام كارهاي چاپي بر روي كاغذ و ساير اشيا از طريق انواع چاپ برآيد و، به تعبيري ديگر، محلي است كه چاپ كتاب، نشريات، و مانند آن در آنجا انجام مي‌گيرد
تاريخچه

پيدايش چاپ را مي‌توان به سده‌هاي پيش از تاريخ، زماني كه انسان اقدام به ساخت مُهرهاي گلي و چوبي كرد، نسبت داد؛ ولي ابداع چاپ به‌مفهوم امروزي را به كشور چين نسبت مي‌دهند. چيني‌ها در اواخر قرن دوم ميلادي سه عنصر مورد نياز چاپ، يعني كاغذ، جوهر، و سطوح كنده‌كاري‌شده را در اختيار داشتند. شواهد تاريخي برجاي‌مانده نشان مي‌دهد كه در عصر سلسله‌هاي سويي و تانگ در چين .عمل تكثير را، نه تنها به‌كمك سنگ (فشردن و يا ماليدن آن بر كاغذ)، بلكه با چوب، فلز، و حتي گِل پخته به‌طور دقيق انجام مي‌دادند و، بدين ترتيب، متوني را در نسخه‌هاي متعدد توليد مي‌كردند. ابتدايي‌ترين روش كار چاپ قالبي بود؛ بدين‌گونه كه مطالب را روي تكه‌هاي چوبي حك و سپس بر كاغذ منتقل مي‌كردند. نخستين نسخه چاپي موجود در جهان اثري است كه در ايالت كانساي
چين به‌دست آمده است. اين نسخه كار شخصي به نام وانگ چيه
 است كه تاريخ چاپ را 11 مه 868 م. ذكر مي‌كند. پس از چاپ قالبي، استفاده از حروف متحرك معمول شد. در فاصله سال‌هاي 1041-1408م.، نخستين بار، فردي چيني به نام پي شنگ
، با استفاده از نوعي چسب و گل، اقدام به ساخت حروف متحرك كرد. در 1403م. پادشاه كره، هتاي تجونگ،
دستور ساخت حروف متحرك از مفرغ را داد. در همين زمان، در اروپا نيز اختراع حروف متحرك بدون اطلاع از كار چيني‌ها، توسط گوتنبرگ
انجام گرفت. گوتنبرگ، چاپگر آلماني، نخستين كسي بود كه براي هر حرف قطعه فلزي جداگانه درنظر گرفت. وي قطعه‌ها را براي تركيب كلمات مناسب كنار هم قرار داد، بر آنها مركب ماليد، و بر ورق‌هاي كاغذ فشرد و به اين ترتيب چاپ نوين را باب كرد. وي حروف را ابتدا از جنس چوب، سپس از سرب، و بعدها از آلياژ سرب، قلع، و آنتيموان ساخت. گوتنبرگ روزانه بين 300 تا 500 برگ چاپ مي‌كرد. نخستين كتابي كه او به اين شكل پديد آورد كتاب مقدس 42 سطري بود. كتاب‌هايي كه در اين زمان به‌چاپ مي‌رسيد به اينكونابولا معروف است.
ابداع گوتنبرگ ظرف مدتي حدود 40 سال در همه كشورهاي عمده اروپايي رواج يافت و چاپخانه‌هايي با اين روش به‌وجود آمد. در فاصله سال‌هاي 1460 ـ 1470 م. چاپخانه‌هايي در آلمان و ساير كشورهاي اروپايي پديد آمد. در نيم‌قرن نخست پس از كار گوتنبرگ، حدود چهل‌هزار كتاب به چاپ رسيد و شمارگان مجموع آنها از 12 ميليون نسخه فراتر رفت. در پايان قرن پانزدهم در اروپا، بيش از دويست چاپخانه در شصت‌ونه شهر فعاليت مستمر داشتند. از جمله چاپخانه‌هاي مهم آن دوره مي‌توان به چاپخانه آنتون كابرگر
در شهر نورنبرگ اشاره كرد كه تعداد ماشين‌هاي چاپ آن 24 دستگاه بود و صدها نفر در آن چاپخانه كار مي‌كردند.
كار چاپ با حروف عربي نيز پيش از كشورهاي اسلامي و عربي، در اروپا آغاز گرديد و نخستين چاپخانه عربي، در
]
ايتالياي مركزي
[
به‌دستور كاردينال فرناندومديچي، دوك بزرگ توسكانا، و رياست جواني ايتاليايي، به نام جيواني باتيستا رايموندي
، تأسيس گرديد. اين چاپخانه در 6 سپتامبر 1586 آغاز به‌كار كرد و كتاب
قانون
ابن سينا را به‌همراه كتاب
...